مبتنی‌بر یافته‌های علوم انسانی، علوم اجتماعی و مطالعات فرهنگی و هرمونوتیک است و بر روی تعامل اجتماعی کنشگران یا بازیگران سیاست تکیه دارد. از منظر آن‌ها تعامل دولت‌ها نماینگر نوعی روند یادگیری است که طی آن کنش‌ها در گرو زمان هم به هویت‌ها، منافع و ارزش‌ها شکل می‌دهند و هم از آن‌ها شکل می‌پذیرند.